புதன், 10 நவம்பர், 2010

தொப்புள் கொடி உறவு

வன்னி வள மண்ணில்
வாழும் மனிதருக்கோர் வீடில்லை
தேடி வருவோர்க்கு 
நாடி நலம் நல்குமவருக்கோர்
வாசல் படியில்லை
விளம்பரத் தட்டிகள் மட்டும்
விண்ணை முட்டி முழைக்கிறதே!

செம்மணியில் விதைக்கப்பட்ட
எம்மவர் சவக்குழிமேல்
விளம்பரப் பதாகைகள் 
விளைவு கொண்டு நிற்கிறதே!
யாருக்காய் அவர் மாண்டார்?
யாழின் வரவேற்பில் 
யாரை வரவேற்க அங்கவர் புதைபட்டார்?
உண்மை புரிகிறதா யாழ் மானத்தின் உத்தமரே?

காலிழந்த பிஞ்சுகளைத் தாங்க ஒரு
கைத்தடிக்கு மரமில்லை,
கொன்ரெயினர்களில் எங்கு கொண்டுசெல்கிறார்கள்?

மணல்காட்டில் வீடு கட்ட மாமனுக்கு
மணலனுமதியில்லை
வந்த லொறி சும்மா போகாமல் 
சுண்ணாம்பைச் சுமக்கிறதாம்

உதுக்குத்தான் உவளவுமென்டு
உரைத்ததின்னும் உறைக்கேல்லை!
உதைய சூரியனுக்கும் வீட்டுக்கும் ஓட்டைப்போட்டு
ஒட்டாண்டியானோமே!

தொப்புள் கொடி இப்ப
உறிஞ்சும் ஸ்றோவாக ஆனதைய்யா!
நஞ்சுகளை உமக்கனுப்பி 
நல்லி ரத்தம் உறிஞ்சுதணை!

ஐஞ்சாறு நூற்றாண்டாய் அடிமைகளாய் இருந்துவிட்டோம்
அடுத்த தலைமுறையாவது தலைநிமிர்ந்து வாழவேணும்
இனியும் காலணியாய் இருக்க நாம் சம்மதித்தால்
கடைசிவந்தும் அணையாது அனுமர்கள் ஆக்கிய தீ..............



மண்ணின் மைந்தர்கள்











நம்பிக்கைகளுக்கு உயிர் கொடுக்கும்
நல்ல மனிதர்களே! – பேராதிக்கத்
தும்பிக்கைகளை அறுத்தெறிய
வல்ல தோழர்களே!

தண்டகாருண்யக் காட்டினில் வாழும்
பூமித் தாயின் புத்திரர்களே!
ஆயிரம் நட்சத்திர விடுதியில் வாழும்
அழகுத் தேவர்களே!

மாமனிதன் மாவோவின் வளியில் போரிடும்
மண்ணின் மைந்தர்களே!
நாளையில்லை, இன்றேயெங்கள்
வாழ்வை எமதாக்குகின்ற
வேளை கூடி வந்ததென்று
வேற்றிமுரசு கொட்டுங்களே!